Sosna zwyczajna to najbardziej rozpowszechniony gatunek drzewa w naszych lasach, każdy z pewnością się z nią spotkał. Występuje u nas szereg cennych ekotypów tego gatunku, jak sosna mazurska, czy taborska, charakteryzujących się wytrzymałym i trwałym drewnem.
JAK ROZPOZNAĆ SOSNĘ ZWYCZAJNĄ?
IGŁY
Sosna zwyczajna ma igły długie na ok. 4-10 cm, kłujące i skręcone wokół własnej osi, osadzone po dwie na krótkopędach. Jajowate szyszki sosny mają zdrewniałe, matowe łuski o brunatnoszarej barwie.
POKRÓJ
To iglaste, zimozielone drzewo cechuje się nieregularnym kształtem, co uwidacznia się najbardziej w przypadku drzew rosnących pojedynczo. Kora sosny u podstawy pnia jest szarobrązowa i spękana, natomiast wyżej, gdzie przybiera kolor czerwono-pomarańczowy, złuszcza się cienkimi płatami.
GDZIE ROŚNIE?
Sosna zwyczajna rośnie niemal na terenie całego kraju.
Jej udział w polskich lasach wynosi ok. 58 proc. W warunkach klimatycznych Polski znalazła optymalne warunki do rozwoju.
Fot. Tomasz Dębiec / Wydawnictwo Quercus
PRZEMIANA POKOLEŃ W LASACH SOSNOWYCH
Sosna jest gatunkiem światłożądnym co oznacza, że do wzrostu potrzebuje znacznej ilości światła. Dlatego młode pokolenie drzew tego gatunku wysadza się na zrębach, a nie pod koronami starszych drzew. Leśnicy wykorzystują również naturalny obsiew nasion z tzw. nasienników i z drzewostanów sąsiadujących ze zrębem.
Fot. Tomasz Dębiec / Wydawnictwo Quercus
TO CIEKAWE!
W okolicy miejscowości Mrzeżyno, na piaszczystych wydmach możemy zobaczyć krzywy las. Pnie sosen, które tam rosną przybierają najdziwniejsze kształty. Są nienaturalnie powykręcane i niewysokie jak na wiek szacowany na kilkadziesiąt lat. Pozostaje zagadką co sprawiło, że drzewa przybrały takie niespotykane formy.
Fot. Tomasz Dębiec / Wydawnictwo Quercus
